Goede Kant van het Spoor – het verhaal in etiketten
Beer Dudes is fan van Goede Kant van het Spoor. Dat hoeft geen geheim te zijn. En wie kan je beter het verhaal van de brouwerij uit Geldrop vertellen dan Paul Driessen, de eigenaar en brouwer? Juist…niemand. Dit is zijn verhaal. Het verhaal van Goede Kant van het Spoor, aan de hand van een flinke set etiketten.
Goede Kant van het Spoor Chocolademonster(tje) Pilot Brew I
“In 2015 kwam het eerste bier van Goede Kant van het Spoor op de markt. Niet meer dan 30 liter als ik het goed heb onthouden. Het was een barley wine met een flinke dosis cacao: Chocolademonster(tje) Pilot Brew I.
“Daar moest dan natuurlijk nog wel even een etiket op. Omdat het ‘my first’ was, had ik nog geen idee hoe ik dat moest aanpakken. Gelukkig bracht Action (as they do) uitkomst. Ik kocht er een stapel dik gekleurd papier. Met een gratis internet tool – ik ben even kwijt welke – knutselde ik een etiket, waarvan ik hoopte dat het voldeed aan alle wettelijk eisen. Maar het eerste bier van Goede Kant van het Spoor was een feit!”
Ik plakte de etiketten trouwens, in verschillende kleuren papier, met plakband op de 33cl flesjes (en ja, er stond 30cl op de etiketten…).”
#craft
Goede Kant van het Spoor Chocolademonster Pilot Batch II
“Snel daarna volgde nummer twee. In dezelfde stijl. Ook weer met gekleurde etiketten, maar deze keer wel met de juiste flesgrootte. Als bewijs van het feit dat de mens lerend is.”
TitelCHOCOLADEMONSTERS - DE START VAN GOEDE KANT VAN HET SPOOR
Goede Kant van het Spoor Chocolademonster Batches III en IV
“De serie liep lekker verder en ik ging voor een beetje meer. Grenzen verleggen. Chocolademonster Pilot Brews III en IV brouwde ik in een volume van elk ruim honderd liter. Daar mocht natuurlijk een etiket op met wat professionelere looks. Gelukkig hielp de Brouwschuur een vriendelijk handje.”
“De twee batches nummer vijf waren een thuisbrouwsel. Een split batch. Het verschil tussen de twee zat in het chocoladearoma dat ik had toegevoegd aan batch 5b. De etiketten, in eigen beheer weer, waren niet heel best. Hoogtepunt op die etiketten was wellicht de tekening van mijn oudste zoon.”
Rechte Seite der Bahn – Schokoladenmonster VI
“Chocolademonster Batch nummer zes liet ik in Duitsland brouwen door Martin van Häsefelder Brauerei. Hij was ‘uitermate niet blij’ met de hoeveelheid cacao in zijn ketel en het schoonmaakwerk dat hem dat vervolgens opleverde. Ook daar weer: een leermoment. Etikettechnisch leek het me leuk als de flesjes in het schap naast elkaar zes zouden vormen. Daarom waren er dus deze drie varianten.
Een Chocolademonster Batch VII zit nog steeds ergens diep in mijn denktank. Wellicht komt die ooit nog.”
Goede Kant van het Spoor: de Travalje-serie
“Ik was inmiddels in 2018 ook begonnen met het brouwen van de infameuze Travalje-serie. Ontsproten aan een mooie samenwerking met de Biersmederij uit het Drentse Roden. De eerste Travalje liet ik brouwen in Polen (waarom ook niet, via via kwam ik daar bij een brouwerij uit). Dat zorgde direct ook voor een verrassende flesvorm.
Lang verhaal kort over het bier: de reacties waren erg goed en Dos Travalje liet dan ook niet lang op zich wachten.
De etiketten die strikt genomen helemaal geen etiketten waren, waren gemaakt van dik, gerecycled karton. Daar bracht ik zelf, per stuk, een zelfklevende laag op aan en zo plakte ik ze op de flessen. Wat een werk was dat! Maar…het zag er wel gelikt uit. Terwijl het dat dus niet was. Snap je het nog?”
Goede Kant van het Spoor Wirkeisen
“Tussen de hele serie door kwam er ook nog een kleine batch uit Duitsland (gebrouwen bij BatBrew), dat inmiddels niet meer actief is), de Wirkeisen, soortgelijk recept als dat van Travalje, alleen dikker in textuur.”
Een nieuw tijdperk: hanglabels
“Alle bovenstaande etiketten waren ‘gewoon’ voor op de fles. Maar toen, ergens in de loop van 2018, had ik een nieuw idee: hanglabels. De meeste mensen zagen die labels pas bij Troisvalj3, de derde (of toch de vierde?) in de Travaille serie. Voordat Troisvalj3 op de markt kwam, brouwde ik een serie van zes bieren in een heel erg gelimiteerde opgave. Ook met hanglabels, maar die heeft dus bijna niemand gezien.
Waarom die nieuwe labels? In Augustus 2019 gingen mijn gezin en ik op wereldreis. Brouwen lag toen – vrij logisch – op een heel laag pitje. Ik miste het wel enorm. Via WhatsApp was ik in gesprek met BatBrew en hij was er best voor in om voor mij zes bieren te brouwen die ik dan ergens in Mei 2020 in Duitsland op zou pikken.
De bieren waren erg duur om te brouwen en losse etiketten bestellen maakte het niet goedkoper. Na heel veel “hoe lossen we dit nou op” was daar ineens ons eureka: visitekaartjes! Die kun je makkelijk aan twee zijdes laten bedrukken, kosten niet zo veel en zien er toch heel anders uit. Ze bevielen me zo goed, dat ik ze ben blijven gebruiken. Een nieuw tijdperk.”
Voorbeelden van die hanglabels zie je hieronder. Ook aan de serie met zes bieren met Japanse invloeden.
The next step – meerdere verschillende labels per batch
“Omdat het ook wel onverwacht mocht zijn, één van de bieren kreeg een compleet andere naam en look en feel. Wachten Op De Reiger dus.
Ik was wel om. De hanglabels zagen er leuk uit en ze gaven zowel de brouwerij als de individuele bieren een heel eigen look en feel.
Nog even terug naar Troisvalj3; daar bedacht ik tijdens een weekje met mijn gezin in Zeeland dat het saai is om per batch maar één etiket te hebben. Luuk had de paarden getekend met krijt en ik had legio ideeën. Teveel om allemaal ineens te verwerken. Of toch niet? Het kwam even erg goed uit dat het niet uitmaakt hoeveel verschillende ontwerpen je had om te printen, zolang alles maar binnen hetzelfde formaat valt. Het kost natuurlijk wel stukje meer tijd, maar ja, ik werd (en word) er blij van.”
“35 verschillende labels in totaal, maar hoe leuk! En dat voor een batch van 600 liter. Touwtjes knippen, gaatjes maken, touwtjes knopen en om de nek hangen, niet heel snel allemaal.
Toen kwam een kleinere batch, Tr4v4lje, met maar één label. Ik vond het ook wel even mooi, na de knutselmiddagen voor Troisvalj3.”
“Maar bij Cinq Travaille en daarna Sixth Travaille kon ik het weer niet laten; 20 verschillende etiketten per bier.”
De weg naar voorlopige perfectie
“Brouwen is leren. De verpakking perfectioneren duidelijk ook. Ik leerde dat het maken van de gaatjes, het knippen en knopen van de touwtjes en vervolgens om de hals hangen van het geheel, best een berg werk was.
Bij Sunday Tiger deed ik een eerste poging om dat beter te doen. Ik printte op mooi papier heel veel labels en had de gaatjes alvast voorgeponst. Dat scheelde, maar niet genoeg.
Bij BRUTALiSTiC verving ik voor het eerst de touwtjes door elastieken.
De etiketten van Cheetah is Faster Dandelion voelden alsof ik een doel had bereikt. Alsof het concept dan eindelijk vervolmaakt is. Tot het moment natuurlijk dat ik het toch weer anders wil. Mooie, zwarte elastieken, kaartjes met gaten er al in en 24 verschillende etiketten zodat elke doos een zelfde mix heeft.
“Uiteraard zijn er nog meer bieren en etiketten van Goede Kant van het Spoor. Die vind je op de site van bieretiketten.nl. Daar vind je een fantastische naslagwerk van alle brouwerijen van Nederland.
Groet, Paul”
En…los!
Goede Kant van het Spoor dus. Je hebt een stuk van de geschiedenis gezien. Van dat wat de brouwerij maakt tot wat ‘ie nu is. Maar er is ook het heden: de bieren van nu. Die vind je hier. Proost!
